Işıklarımız…

Aslında büyükler olarak, ne kadar şanslıyız. Çünkü çocuklarımız, bizlerle bitmek bilmeyen ışıklarını paylaşıyorlar. Eğer onlara gerçekten kulak verirsek, dünyada cevabını bulmakta zorlandığımız pek çok şeyin aslında çok basit açıklamaları olabildiğini görürüz…. Çocuklarımıza söz hakkı verdiğimizde, söyleyecek ne kadar çok şeyleri olduğunu, duygularını ne kadar yalın bir şekilde ifade ettiklerini görürüz. Onlar konuşurken, ilgiyle dinlediğimiz ve ciddiye aldığımızı gösterdiğimizde bizi cevaplarıyla hep şaşırtırlar. Onlardan, yapabileceklerinden fazlası için beklentimiz olmadığını söylediğimizde, inanın daha iyisini yapabilmek adına kendilerini nasıl geliştirdiklerine tanık oluruz. Nasıl ki biz başkalarıyla kıyaslanmaktan hoşlanmıyorsak, onlar için de aynı şey geçerli değil mi?